Aankomst Monte de Gozo-Santiago

Aankomst Monte de Gozo-Santiago

zaterdag 31 juli 2010

Ponferrada - Portomarin: 130 km

Etappe 14:  Ponferrada naar Portomarin
Afstand: 130 km. De totale afgelegde afstand bedraagt dan 2.240 km.
We vertrokken om 09.15 hr om de El Bierzo streek te verlaten en het Cantabrisch gebergte in, of door, te trekken.
Jef wijst de juiste weg.
De temperatuur was weer enorm hoog: 40 graden hetgeen ons deed drinken om niet te zeggen zuipen. We bereiken de regio Galicia met de provincie Lugo.
Galicia - Provincie Lugo.
We rijden op de oude weg. Er zijn 2 nieuwe wegen aangelegd; een snelweg en een nationale weg. Waarschijnlijk met steun van Europa om de Spaanse betonboeren een mooi centje te bezorgen.
We hebben echter wel het genot van rustige wegen.  Ondertussen worden er meer een meer stappers en fietsers opgemerkt die hun Camino aan het doen zijn.  Wellicht in minder comfortabele omstandigheden en in veel meer tijd.
Na ongeveer 50 km werd de hoogte van El Cebreiro beklommen.  Hier konden de klimmers hun talenten op botvieren.  De meer rustige klimmers vormden een busje zoals ze dat geleerd hebben van Misjel Wuyts en José De Cauwer en zoals ze dat gezien hebben op Sporza.  Ze reden op een rustiger tempo naar boven.  Boven werd er gewacht om na een drinkpauze de afdaling aan te vatten. Dit was een lange rechte afdaling van 20 km en werd tegen een ijzingwekkend tempo afgelegd.
Lastige beklimming.
Boven op de  Alto do Cebreiro

Pelgrimsbeeld op de Alto San Roque zoekt zijn weg tegen de wind in.
In El Cebrero komen we aan een Keltisch bergdorp en vormt de poort naar Galicië. We houden er halt voor de lunch. Dit is een sfeervol dorp op 1300 m hoogte. Hier zijn verschillende legendes geboren. Hier was in 1300 naar verluidt een wonder, waarbij wijn veranderde in bloed en brood in vlees. Moet je voorstellen! Volgens een andere legende is deze mythische berg de bewaarplaats van de gouden Graal (heilige beker van het laatste avondmaal) waarnaar de ridders ijverig op zoek waren (en zijn).

Na de lange afdaling houden we halt in Samos met het Monasteirio de Samos.  We rijden Sarria voorbij. Dit is de populairste plek om te starten voor de laatste 100 km. Een op de vijf pelgrims te voet, vertrekt hier. Naar het einde toe wordt het een echt circus. Men wandelt bijna in colonne de beloofde heilige stad binnen.
Monasteirio de Samos.
Het eindpunt van deze voorlaatste rit lag in Portomarin, een dorp dat gebouwd werd nadat een stuwmeer het oorspronkelijke dorp onder water heeft gezet. de oudste gebouwen werden steen voor steen heropgebouwd. We logeren in Hotel Villajardin.
Route Ponferrrada - Portomarin - 125 km.

vrijdag 30 juli 2010

Leon - Ponferrada: 120 km

Etappe 13:  Leon - Ponferrada
Afstand: 120 km. Dit brengt de totale afstand op 2120 km.

Vertrokken te Leon om 09.15 in de gelijknamige provincie Leon in de regio Castilië y Leon.  Met enkele hellingen klimt de route tot op de glooiende hoogvlakte van Spanje, de Meseta, waar het ´s zomers behoorlijk warm kan zijn. Het landschap verandert sterk met eindeloze graanvelden en dorre vlakten tot aan de horizon.
 
Hospital de Orbigo 
Na een aanloop op de Mesata hoogvlakte was er een eerste stop te Hospital de Orbigo om de beroemde brug te bezoeken. Dit is een strategische brug op de weg naar Santiago.  Deze site wordt nog gebruikt om historische spelen uit te beelden.
Brug met 18 bogen te Hospital de Orbigo.
Deze is van oorsprong Romeins en is uniek vanwege zijn lengte met 18 bogen! Dit is nodig omdat bij regen de rivier zeer breed kan worden. Momenteel is deze brug onder restauratie.
Een andere topper is Astorga met de kathedraal en het museum van Gaudi.  Er werd ruim de tijd gegeven om de historische stad te bezoeken.
Kathedraal van Astorga.
Stadsmuren Astorga.
Cruz de Ferro 
Zo'n 5 km voor de Cruz de Ferro rijden we door Foncebadón. s' Winters zijn hier sneeuw en koude de alleenheersers. Nus is het een verlaten dorp.
De Rabanal-pas is een pittige pas. Na een aantal fikse klimmen over 10 km. kom je bij het Cruz de Ferro op 1500 m hoogte. De beklimming van de helling naar het Cruz de Ferro is een unieke ervaring.  Dit werd door iedereen op eigen tempo afgewerkt.
Dit is een simpel ijzeren kruis dat bovenop een boomstam staat en die op een gigantische berg stenen staat. De beklimming van de helling naar het Cruz de Ferro is een unieke ervaring.  Dit werd door iedereen op eigen tempo afgewerkt.
Op het Cruz de Ferro met de fiets.
Het is heel eenvoudig maar toch indrukwekkend en een eeuwenoud monument op een markant punt van de route.  Het zou een bemoedigend teken zijn voor de pelgrims dat zij Santiago wel zouden halen.
Symbolisch legden ze dan een deel van hun last af door het gooien van een steen op de grote hoop aan de voet van het kruis. Op die manier sloten ze zich aan bij hun voorgangers.
Het is nu nog steeds de gewoonte om van huis af een steen(tje) mee te nemen en het gebruik in ere te houden. Het kan een symbolisch gebaar zijn omdat men een nieuwe fase op zijn levensweg inslaat. Je ziet er nu dan ook allerlei gedichtjes soms ter nagedachtenis. Mijn steentje met ligt er nu dus ook bij!

Groep poserend voor het Cruz de Fer.
De afdaling vanaf deze top op 1500 m is een moeilijke en een zeer technische afdaling van 20 km naar Ponferrada.
De remmen werden sterk op de proef gesteld.  De velgen stonden dan ook roodgloeiend.
De temperatuur bedroeg weer eens 41 graden.
Aankomst in Ponferrada in de streek El Bierzo om 17.30 h.  Het "Hotel del Temple" is een prachtig gebouw dat 4 sterren(tjes) telt.
Hotel te Ponferrada.
Receptie in het park voor het hotel te Ponferrada.
Ponferrada dankt zijn naam aan de granieten brug met een ijzeren leuning die speciaal, zoals heel veel bruggen langs de Camino, voor de pelgrims gebouwd werd. 
Route: Leon - Ponferrada - 120 km.

donderdag 29 juli 2010

Castrojerez - Leon: 155 km

Etappe 12: Donderdag 29 juli: Castrojerez - Leon
Afstand 155 km. Totale afstand: 1.990 km.

Vandaag vertrokken we om 09.15. De wind stond gunstig, oostenwind zodat we als een pijl ervandoor fietsten.
Laden van de bagage om 09.00 hr.
Gans de dag reden we op de hoogvlakte van de Mesata op een hoogte van 800 meter. Dit maakte dat de temperatuur iets minder was, maar toch nog opliep tot 38 graden. De Meseta is een ruige hoogvlakte tussen Burgos en Léon, waar gras en stenen afwisselen met eindeloze graanvelden.
Paaltjes markeren de Camino voor de stappers, en ook de fietsers zonder GPS.
Door de krachtige rugwind werden en snelheden gehaald tussen de 35 en 40 km/h.
We doorkruisten 3 provincies: Burgos, Palencia en Leon. Onderweg stapten er honderden pelgrims te voet de Camino af. Ook vele fietsers op de lange rechte en eenzame wegen. Uitgestrekte vlakten met praktisch geen bebouwing.  Sahagun was een welkome stop en een fris pintje op de Placa Mayor kom ons wel verleiden. De naam is een samenvoeging van de Heilige San Fagún uit de Romeinse tijd.
Centrale plein te Sahagun.
Sahagun.
Om 17.00 uur werd dan Leon bereikt. Leon is de hoofdstad van de gelijknamige provincie in de autonome regio Castilië en Leon. Hier is een prachtige kathedraal en een prachtig plein: het San Marcos plein waar er een parador gelegen is.
Hotel te Leon.
We logeren in het hotel Quindos dat aan een grote boulevard in de stad uitstekend gelegen is om eventjes de stad te bezoeken. Op zeer korte afstand is het grote San Marcos gelegen. De  receptie werd gehouden rond 20.20 voor het San Marcos paleis, gevolgd door het avondeten om 21.00.
Kathedraal van Leon bij nacht.

Paleis van San Marcos, nu een Parador hotel.
We logeren in de stad in het hotel Quindos. 
Route Castrojeriz - Leon  180 km.

woensdag 28 juli 2010

Santo Domingo de Calzada - Castrojerez: 140 km

Etappe 11: Woensdag 28 juli: Santo Domingo de Calzada naar Castrojerez
Afstand: 140 km. Totaal: 1.840 km.

Om 09.15 uur vertrokken in St Domingo de Calzada onder een stralend blauwe hemel.
De Rioja regio verlaten om de regio Castillio y Leon binnen te fietsen.
Boven op de Alto de Pradilla op 1.260 m.
De eerste 14 km zijn een vlakke aanloop. Daarna komen we in de Sierra de la Demanda. Stevig klimwerk met 2 lastige beklimmingen. Gauw werden er 2 groepen gevormd, identiek aan de profs. Een snelle groep met vrij klimmen, en een busje dat gezapig omhoog reed.
We reden om 10.45 h. Castilla y Leon binnen met de provincie Burgos
Geweldige natuur, geen bevolking, weinig verkeer, maakten er een geweldige rit van. Ondertussen liep de temperatuur op.  De top van de Alto de Pradella lag op 1.260 m.
Na de doortocht door de Sierra de Demanda bleven we op een hoogte van 800 m rijden door de mesata.
Een enorme hoogvlakte met weinig bewoning en geen schaduw.
Ondertussen liep de temperatuur op tot 41 graden hetgeen onze beentjes bijna deed ontploffen.
Nooit in mijn leven zoveel Cola gedronken. Dit zal na dit avontuur wel spoedig verholpen worden.
Gelukkig staat er bij elke ritaankomst de truck van Govaka klaar met een frisse pint:
Burgos is een hoogtepunt in de Camino. Hier werd uitgebreid de tijd genomen om op het plein te relaxen. Burgos is een van de belangrijkste halteplaatsen op de camino de Santiago.
Kathedraal van Burgos.
Voor de kathedraal van Burgos.
Door de oostenwind ging het dan in gestrekte draf tegen 38 km per uur door de hoogvlakte.  Deze ligt op 800 m hoogte en wordt de mesata genoemd. De temperatuur liep ondertussen op tot 41 graden.
Na 135 km werd Castrojerez bereikt om 17.20 uur dat op 800 m hoogte ligt:  Hier bedroeg de temperatuur 36 graden. Dit is een dorp op een helling dat enkel door pelgrims en door ons gekend is.
We logeren in het Hotel la Posada.  De fietsen worden in een zaaltje gezet voor de nacht. Deze hotelletjes hebben geen aparte bergplaats voor fietsers die vanuit België onderweg zijn.
Route Santo Domingo de Calzada - Castrojeriz: 150 km.


dinsdag 27 juli 2010

Estella - Ayegui - Sto. Domingo de la Calzada: 125 km

Etappe 10: Dinsdag 27 juli 2010: Estella - Santo Domingo de la Calzada.
Afstand: 125 km.  Totale gereden afstand: 1.703 km.
Vandaag zijn we overgeschakeld op het Spaanse ritme. Dit betekent dat het ontbijt een uurtje later kan genomen worden en het avondeten niet voor 21.00 geserveerd wordt. Het ontbijt vanaf 08.00 uur en het avondeten: vanaf 21.00 uur.
Aan het hotel voor het vertrek om 09.15 h. van de rit door de Rioja.
Vertrokken om 09.15 in Ayegui onder een stralend blauwe hemel voor een prachtige rit doorheen het Riojagebergte. Deze rit kent een vlakke aanloop van 32 km. Ook deden we de gebieden Navarra en Euskadi (Pays Basque) aan. De Rioja is vooral bekend om de grote druivengebieden en de wijnproductie.
Herstelling van een wiel met spaakbreuk.
Bij een stop bleek een spaak gebroken in een wiel van Jan. Hier ziet men de werkzaamheden.
Halverwege werd de Ebro overgestoken. We bereiken ook de Sierra de la Demanda.
Tussen Ayegui en Santo Domingo de la Calzada.
Een hoogtepunt is het klooster Monasterio de Sam Millan de Suso en Yuso. Dit behoort tot het UNESCO Werelderfgoed van de mensheid.
Vandaag om 17.20 aangekomen, hetgeen door de hoge windsnelheid uit het oosten, redelijk vroeg is.
Bij aankomst bleek er dat de valiezen van de deelnemers uit Lille achtergebleven is bij de startplaats. Gelukkig was Govaka zo behulpzaam om met de truck terug te rijden en de achtergebleven bagage op te halen. Ondertussen kon de rest de kathedraal bezoeken.  We zijn tenslotte op bedevaart.
Levende kippen in een kooi de kathedraal.
Santo Domingo dankt zijn ontstaan aan de monnik Domingo die er een brug bouwde met 24 bogen ten behoeve van de pelgrims. Binnenin de kathedraal is er een verlicht hok met een levende kip en haan op een oude legende in ere te houden.  Volgens deze legende waren er drie Duitsers op pelgrimstocht: vader, moeder en zoon. Ze overnachtten in Santo Domingo. De dochter van de herbergier werd verliefd op de jongen. Deze stommeling wou er niet van weten. Het meisje wilde hem straffen en verstopte een zilveren beker in zijn bagage. De jongen werd van diefstal beschuldigd. en meteen opgehangen. Op de terugweg van Compostela kwamen de ouders later opnieuw in Santo Domingo aan. Toen ze het galgenveld bezochten, bleek hun zoon nog steeds in leven te zijn.  Ze renden naar de prefect die hun verhaal niet geloofde. Hij zei: "Als de twee kippen op mijn bord gaan leven, dan geloof ik het." Meteen begonnen de kippen te kakelen. de jongen werd bevrijd. Sindsdien hangt er in de kerk de kooi met de kip en de haan. Dit is de enige kathedraal ter wereld waar er levende kippen in de kathedraal leven en verzorgd worden.
De dag werd besloten met een aperitief-receptie op het pleintje voor de kathedraal.
Het hotel voor deze avond en nacht is het Hotel El Corregidor.  De fietsen worden in een garage enkele straten verder gezet.
Route van Estella/Ayegui naar Santo Domingo de la Calzada. 123 km

maandag 26 juli 2010

St-Jean-Pied-De-Port - Estella (Ayegui): 145 km

Etappe 9: Maandag 26 juli: St-Jean-Pied-de-Port - Ayegui (Estella)
Rit naar Spanje over de Ibañeta pas.
Afstand: 145 km.  Totale afstand: 1.580 km.
Voor deze 9ste etappe zijn we vertrokken in St-Jean-Pied-de-Port om 8.30, onder een somber wolkendek. We rijden langs de Gave terug naar Lourdes over een fietspad dat bezaaid ligt met vele paaltjes.
Klaar om 08.15 voor de 9de etappe van St. Jean-Pied-de-Port naar Estella.
Camino Francés.
Na 8 km fietsen werd Frankrijk verlaten en doorkruisen we Valcarlos en komen we Spanje via de regio Navarra binnengereden. Valcarlos is gelegen in een dal (val) dat naar Karel de Grote is vernoemd en is de eerste plaats die we als pelgrim in Spanje bereiken. Dit is een Baskisch Pyreneeëndorp en het begin van de Ibañeta-pas. Dit is de eerste van de Camino Francés. Het is ook de route die Caesar en Napoleon volgden toen ze het Iberisch schiereiland binnenvielen. En het is in het dal van Roncevalles dat de achterhoede van het leger van Karel de Grote, onder leiding van ridder Roelant, in de pan werd gehakt toen ze in 778 ten strijde trokken tegen de emir van Cordoba.
Op de grens Frankrijk - Spanje aan het begin van de Ibañeta pas.
Navarra.
De meerderheid van de bevolking in Navarra is Baskisch. Men spreekt er vooral Baskisch en de officiële plaatsaanwijzingen zijn tweetalig: Spaans en Baskisch. De hoofdstad in deze regio is Pamplona waar we in een boog omheen fietsen.
Navarra is een autonome regio en een provincie van Spanje met Pamplona als hoofdstad.
St-Jean-Pied-de-Port
St-Jean-Pied-de-Port is voor vele pelgrims ook een startplaats van de camino. Van hieraf aan zullen we vele pelgrims op onze weg ontmoeten. Santiago ligt nog een 790 km verder.
De Puerto de Ibañeta, wordt ook de col de Roncevaux genoemd en ligt volledig in Spanje.
Totale lengte vanuit Saint-Jean-Pied-de-Port: 26,5 km met een max. stijging van 7 %.
Ibañeta-pas: toegang tot Spanje in de mist, druilregen en frisjes.
Vanaf Valcarlos fietsen we  via de N135 met veel bochten omhoog. het weder is mistig en druilerig. Boven de pas ligt een kapel. De klok bij de kapel wordt bij mistig weer geluid om verdwaalde pelgrims de weg te wijzen.
Te Roncevalles, boven op de Ibañeta-pas. Hier staat het monument van Roelant.
Dicht bij de kapel staat het monument van Roeland. Dit ter herinnering van de veldslag van Roncevalles, de plaats waar de troepen van Karel de Grote in 778 door de Basken werden verslagen.
We zijn hier op de Camino de Santiago De Compostela en is nog 790 km.

De beklimming van de Ibañeta pas werd in rustig weder aangevat, maar na 6 km trok het wolkendek dicht en viel er een beetje druilregen.  Hier en daar enkele pelgrims te voet.
Een beetje regen laat ons niet afschrikken. De beklimming is wel 12 km lang tot boven de 1000 meter. Enkele kilometers voor Puente la Reina, bij het bereiken van een grotere weg staat een moderne metalen beeltenis van een pelgrim.
De Camino is vanaf hier overal aangegeven.
Puenta la Reina
De Pyreneeën liggen achter ons als we het beroemde Puenta la Reina bereiken.
Het weder werd met de minuut beter. Het wolkendek is verdwenen en een blauwe lucht kwam de wolken vervangen. De sterke oostenwind joeg het tempo de hoogte in en we fietsten tegen 35 km/uur, richting Estella.
In Puenta la Reina werd er gestopt om de beroemde brug te bewonderen en een stop om de catering te verzorgen. De brug overspant met 6 bogen de rivier Arga en werd in de 11de eeuw gebouwd ten dienste van de pelgrims. Nu is de brug alleen bestemd voor voetgangers.
Op de Puente la Reina (15.00 h.) in Baskenland - Euskadi.
Puente la Reina, 900 jaar oude boogbrug om de pelgrims droog over de rivier te brengen.
Onze eindbestemming  is Estella of Ayegui in het Baskisch.
Govaka in volle vaart, gevolgd door Marcel met de volgwagen voor de bevoorrading en depannage.
Bron waaruit wijn stroomt!
De wijnfontein van Irache.
Op enkele honderden meters is er de "Bodegas Irache". Dit is een bron waar je behalve water ook wijn kan tappen. Enkele voor eigen consumptie. Het is niet de bedoeling dat men er bidons mee vult. 'Te drinken zonder misbruik' staat erbij. De betere Navarrese wijn zal het wel niet zijn. Na een uitgebreide proef of degustatie sessie moeten we verder. Gelukkig is het hotel vlakbij. Men kan er ook water tanken maar deze optie heeft niet veel succes.
Aankomst om 18.00 h. in het hotel.
We logeren in een stijlvol hotel: Hotel Irache. Het is wel buiten Estella gelegen. Er is ook geen fietsenbergplaats waardoor we onze fietsen in een van de zalen binnen in het hotel moeten plaatsen hetgeen geen probleem is.
Receptie om 20.30 in Ayegui/Estella.
Spanje en... sangria.
Dit is onze eerste dag in Spanje. Op de gebruikelijke receptie wordt er sangria door Govaka aangeboden.
Einde van een dag die begon met somber weder en eindigde in een mooie Spaanse zomerdag.
Route over de Pyreneeën, van St-Jean-Pied-de-Port naar Estella: 145 km.